Małe wprowadzenie do przewodnika o Urugwaju

Drodzy,

Zanim zabiorę Was w podróż po Urugwaju, po jego stolicy Montevideo i jego zakamarkach, zanim pokażę Wam miejsca, które warto odwiedzić oraz te, które nie zrobiły na mnie żadnego wrażenia, zanim opowiem Wam o miejscach historycznych, tych ważnych dla zrozumienia kultury tego kraju i o tych najchętniej odwiedzanych przez samych Urugwajczyków, muszę Was poprosić o kilka rzeczy.

Po pierwsze o otwarcie umysłu. Urugwaju nie da się zwiedzać z zamkniętym umysłem, chociaż otwarty umysł przydaje się w jakiejkolwiek podróży,  są kraje i miasta powiedziałabym, łatwe w zwiedzaniu. W Urugwaju zwiedzanie wymaga większego wysiłku, większej otwartości i czegoś co ja bym określiła „wyłączeniem guzika Europejskości” czyli umiejętności pozbycia się tego wszystkiego co widzieliśmy i przeżyliśmy w Europie.

Fot. Daniela Jasińska; Patio w Palacio Salvo

Po drugie, chciałabym podkreślić, że ten mający zaledwie 150 lat historii kraj, nie miał wielu okazji do zbudowania tak okazałej historii na jaką możemy się natkną spacerując po większości miast Europejskich. Gdy Urugwaj pojawiał się na mapach świata, Polska lata świetności miała już za sobą, nad Europą górowały wspaniałe budowle z epoki renesansu, gotyckie kościoły i katedry ozdabiały największe miasta Europy. Nie oczekujmy tutaj wielkich budowli na miarę Koloseum w Rzymie czy światowych perełek kultury pod postacią Luwru, nie znajdziemy tutaj niczego, co mieściło by się na liście Googla 10 naj na świecie, no może poza najlepszą wołowiną.

fot. Daniela Jasińska; Ciudad Vieja (Stare Miasto) Montevideo

Po trzecie, planując podróż do Urugwaju, potwierdzam, tak tu jest bardzo drogo, drogo za każdym razem gdy kupujemy wodę w sklepie, gdy jedziemy autobusem, gdy chcemy zjeść coś lokalnego na mieście czy wypić zimne piwo. I jeśli odpowiednio się do tego nie przygotujemy, nie zaplanujemy budżetu i będziemy ciągle przeliczać na złotówki czy porównywać z wydatkami w innych krajach, to jedyne co nam ze wspomnień po Urugwaju zostanie to, to, że było bardzo drogo, a jest to bardzo niesprawiedliwe w stosunku do tego niewielkiego kraju i jego gościnnych mieszkańców.

Czytając w Internecie relacje wielu polskich podróżników, którzy podczas swoich wypraw przez Amerykę Południową tak trochę przez przypadek, tak trochę, bo tak wyszło, tak trochę, no bo skoro już  byliśmy w Buenos Aires, mieli okazje zahaczyć o Urugwaj, doszłam do wniosku, że wiele tych opinii jest bardzo krzywdzących. Urugwaju nie da się zwiedzić w dwa, trzy dni tak jak się zwiedza Londyn, Madryt czy Zakopane. Urugwaju nie da się zwiedzić bez zjedzenia tradycyjnego asado o 2 w nocy w towarzystwie rodowitych Urugwajczyków, nie kibicując reprezentacji narodowej na historycznym stadionie Centenario, Urugwaju nie da się zwiedzić, nie relaksując się na Rambla, nie próbując mocnej  mate czy spacerują w niedziele po największym targu ulicznym Tristan Narvaja. Nie da się zwiedzić Urugwaju nie będąc na żadnej ulicznej milondze i nie próbując tańczyć tango. I co najważniejsze, serce Urugwaju nie bije w stolicy tak jak to w przypadku większości krajów na świecie. Serce Urugwaju bije na wybrzeżach Atlantyku, w zielonym Parku Santa Terasa, w malowniczej rybackiej miejscowości Punta del Diablo czy trochę zapomnianym przez cywilizacje Cabo Polonio.  Tyle tylko, że w trzy dni nie zwiedzimy tego wszystkiego i pozostaniemy z odczuciem, że nic tutaj nie ma i tylko jest strasznie drogo. Ja natomiast wierze, że Urugwaj ma dużo więcej do zaoferowania, jeśli tylko ma się otwarty umysł.

fot. Daniela Jasińska, Zachód Słońca z naszego dachu

Zachęcam również do przeczytania artykułu Jarosława Gugały jego relacja przykuła moją uwagę, bo choć krótka, to autor dość wnikliwie porusza kilka aspektów kultury Urugwajskiej, no ale w końcu mieszkał tutaj kilka lat, więc miał okazje poznać ten kraj i spróbować tego co najlepsze.

Moje Montevideo – Jarosław Gugała

Sama osobiście nie zgodzę się tylko ze znaczeniem słowa polaca, badając temat wśród rodowitych Urugwajczyków nie spotkałam się, żeby ktoś z nich słyszał, że używa się tego w innym znaczeniu niż Polka.